Jakie są grupy taryfowe na gaz?
Wysokość opłaty za paliwo gazowe zależy od cen obowiązujących w przypadku danej grupy taryfowej. Jest to po prostu plan, który obowiązuje w konkretnym przypadku. Wybrana taryfa ma wpływ na ceny gazu oraz stawki opłat stałych i dystrybucyjnych. To te elementy ostatecznie kształtują wysokość rachunku za dany okres. Jakie są zasady klasyfikacji do danej grupy taryfowej? Jakie one w ogóle są?

Grupa taryfowa gazu
Wpływ na to, do jakiej grupy zaliczany jest dany odbiorca, zależy od kilku czynników. Liczy się rodzaj błękitnego paliwa, miejsce jego odbioru, a także zużycie w danym okresie rozliczeniowym. Co ciekawe, w zależności od poboru gazu możliwe jest, że dany odbiorca zostanie automatycznie przeniesiony do innej grupy.
Jeśli chodzi o rodzaj paliwa, to znaczenie ma przede wszystkim to, czy jest to gaz wysokometanowy, zaazotowany, propan-butan-powietrze lub gaz propan-butan-rozprężony. Kiedy zawiera się umowę ze sprzedawcą gazu, to odbiorca jest klasyfikowany do danej taryfy na podstawie zadeklarowanego zużycia gazu. Należy uwzględnić wykorzystywane urządzenia w obiekcie i ilość potrzebnego paliwa gazowego w ich przypadku. Natomiast po upłynięciu pewnego okresu, najczęściej rocznego, następuje kolejne rozliczenie i na tej podstawie klient jest przyporządkowywany do określonej taryfy.
Czy zmiana taryfy gazowej jest łatwa? Niestety, ale nie jest to tak proste, jak w przypadku taryf dotyczących energii elektrycznej. Dlatego ci, którzy zdecydowali się na gaz ziemny dla domu, powinni mieć świadomość, kiedy w ogóle możliwa będzie zmiana taryfy.
Czytaj także:
Taryfa na gaz
Podstawowym oznaczeniem w przypadku taryf gazowych dla domu jest W. Określa to sprzedaż gazu wysokometanowego, w którym ponad 98% zawartości stanowi metan. Następnie obowiązuje podział na trzy taryfy gazowe, w zależności od poziomu zużycia błękitnego paliwa. Dotyczą one gospodarstw domowych i są następujące:
- W-1 – zużycie roczne wynosi nie więcej niż 3350 kWh.
- W-2 – zużycie roczne wynosi od 3350 kWh do 13350 kWh.
- W-3 – zużycie roczne wynosi od 13350 kWh do 88900 kWh. W tym przypadku mamy już do czynienia z obiektami, w których najczęściej zastosowano ogrzewanie gazowe.
- W-4 – zużycie roczne gazu wynosi powyżej 88900 kWh.
W każdej z kategorii obowiązują również podgrupy w zależności od metody rozliczania gazu. W-1.1 to taryfa, w przypadku której płatnością są regulowane co dwa miesiące, natomiast rozliczenia są prognozowane raz na rok. Oznaczenie W-1.2 obowiązuje również w przypadku płatności co dwa miesiące, ale według rozliczeń prognozowanych dwa razy do roku. Trzecią opcją jest W-1.12T, gdzie płatność jest comiesięczna na podstawie odczytu dokonanego przez odbiorcę błękitnego paliwa.
Jaka grupa taryfowa gazu dla firmy?
Przedsiębiorcy, którzy zdecydowali się na gaz ziemny dla firm, również mają do wyboru kilka taryf. Są to te, które pozostają do dyspozycji odbiorców indywidualnych, czyli od W-1 do W-4. Ponadto mogą oni również zdecydować się na taryfy przeznaczone wyłącznie dla przedsiębiorców, które są oznaczone od W5 do W8. W każdym przypadku obowiązują również podgrupy w zależności od formy rozliczenia.
Oferta dla odbiorców biznesowych jest jeszcze szersza – dostępne są kategorie w zależności od rodzaju pobieranego paliwa. Jest to taryfa Z w przypadku gazu ziemnego zaazotowanego z podgrupy Ls czy S, w której dostarczany jest gaz zaazotowany z podgrupy Ls.
Jak widać, zagadnienie taryf gazowych nie jest proste. Dlatego mając wątpliwości w tych kwestiach, warto zdecydować się na oferowane przez nas doradztwo energetyczne. Dzięki niemu można się dowiedzieć m.in. jakie są możliwości i optymalne rozwiązania w naszym przypadku.
Czytaj także

Rola stacji regazyfikacji LNG w dostępie do gazu ziemnego
Skroplony gaz ziemny (LNG) zyskuje w Polsce na popularności, szczególnie w kontekście transformacji energetycznej i dążenia do redukcji emisji CO₂. Stacje regazyfikacji LNG odgrywają kluczową rolę w dostarczaniu gazu ziemnego do odbiorców przemysłowych, komunalnych i energetycznych, umożliwiając efektywne wykorzystanie tego czystego paliwa szczególnie na terenach niezgazyfikowanych.

Czym zastąpić węgiel w firmie bez dostępu do gazociągu?
W dzisiejszym świecie, gdzie troska o naszą planetę staje się priorytetem, a regulacje środowiskowe są coraz bardziej rygorystyczne, polski przemysł i energetyka stają przed pilną potrzebą transformacji. Czy istnieje paliwo, które pozwala osiągnąć cele ekologiczne bez kompromisów w zakresie efektywności i konkurencyjności? Tak – to skroplony gaz ziemny (LNG), który dzięki transportowi autocysternami może dotrzeć do każdej firmy, czyli nawet tam, gdzie brakuje infrastruktury przesyłowej.

Jak działa kogeneracja gazowa na terenach niezgazyfikowanych?
Współczesny przemysł stoi przed złożonymi wyzwaniami: rosnącymi kosztami energii, rygorystycznymi regulacjami środowiskowymi oraz presją społeczną na zrównoważony rozwój. Unijny Zielony Ład wyznacza ambitne cele – redukcję emisji gazów cieplarnianych o 55% do 2030 roku i neutralność klimatyczną do 2050 roku. W tym kontekście kogeneracja, czyli jednoczesne wytwarzanie energii elektrycznej i cieplnej, zasilana skroplonym gazem ziemnym (LNG), staje się odpowiedzią na potrzeby przedsiębiorstw. Dzięki czystości spalania, wysokiej efektywności i elastyczności dostaw gazu autocysternami, LNG pozwala firmom nie tylko obniżać koszty, ale także budować przewagę konkurencyjną i wizerunek odpowiedzialnej marki.